چرا همه دخترا از همه پسرا نالان هستن؟ :)

خیلی وقته که می خوام در مورد این موضوع که همیشه دخترا از پسرا گله و شکایت می کنند و اونا رو متهم به دروغ گویی٬ نامهربانی٬ گول زدن و ازین حرفا می کنند بنویسم. شاید سه چار سالی میشه که تو ذهنمه ولی تا الان فرصت نشد مطالبم رو کامل جمع کنم.


قبل از هرچیز من نمی خوام از همه پسرا دفاع کنم و بگم همشون دسته گلن ولی مسایلی هست که باید بگم.

دلیل اینکه شروع کردم به این موضوع فکر کردن این بود که متوجه شدم تقریبا همه دخترا و خانومای ایرانی این شکایت ها رو دارن!!! و از طرف دیگه پسرا هم شکایاتی دارن! این منو به این فکر انداخت که چیزی این وسط باید نادرست باشه که این اتفاق داره می افته. 

نکته دیگه اینکه من متوجه شدم این نوع شکایت ها بین دخترهای غربی خیلی کمتره و اگرم باشه تا این حد که برای دخترای ایرانی ناراحت کننده س نیست.


چون خودمم حوصله ندارم که این پست خیلی طولانی باشه جواب این قضیه اینه که متاسفانه دخترای ایرانی در انتخابشون همیشه اشتباهات خیلی جدی می کنند و مسلما نتیجه چنین انتخابی به ندرت پیش میاد که درست از آب در بیاد.

این یک موضوع طبیعیه که انسان ها همیشه ابتدا به صورت سطحی و ظاهری انتخاب می کنند و بعد به سمت جزییات می رن و من این قضیه رو نمی خوام زیر سوال ببرم چون یک واقعیته و مسلما کسی نمی تونه کس دیگه رو با نگاه اول یا روزهای اول بشناسه اما مشکل دخترای ایرانی اینه که خیلی دیر به این نتیجه می رسن  که این شخص اون شخص مورد نظر نیست و یا اینکه اون شخص فقط به دنبال دوستی موقت و یا در مواردی به قول خود دخترا سو استفاده از اونها بوده. و از این بدتر اینکه حتی خیلی از دخترا حتی روزی که از هم جدا میشن باز هم متوجه نمی شن که در انتخابشون اشتباه کردن!! 
از این بدتر هم اینه که خیلی از دخترا که فکر می کنن درس گرفتن از رابطه های قبلی به طرز عجیبی درس های گرفته شده نه تنها کمکشون نمی کنه بلکه بازم اشتباهات قبلی رو می کنند!

همه اینها به این دلیله که یک سری حقایق مربوط به پسرا رو هیچ وقت به عنوان یک واقعیت موجود نمی پذیرن و یادشون نمی گیرن تا بتونن با توجه به اون نکات حرکات و رفتارهای پسرا رو تشخیص بدن. در واقع تقریبا جمیع دخترای ایرانی و البته بهتر بگم آسیایی در رویا زندگی می کنند و دنبال مرد افسانه ای هستند.

مرد افسانه ای هم کسیه که تمام خوبی ها رو با هم داره از ظاهر گرفته تا باطن! البته میدونم همین الان داری این قضیه رو انکار می کنی و تقریبا همه دخترا انکار می کنند اما حرف زدن تا عمل بسیار فاصله ست و وقتی به عمل می رسه دوباره این اتفاق می افته.

باید این نکته رو در نظر داشته باشید که نود و نه درصد پسرا به طور اتوماتیک و ناخواسته نسبت به نود و نه درصد دخترا در ابتدا ابراز علاقه و مهربانی می کنند. این مساله طوریه که حتی اگرم قصدی نداشته باشن این موضوع جزو ذات آقایونه. 

نکته دیگه اینکه هر چی یک مرد خوش قیافه تر و خوش تیپ تر باشه مسلما انتخاب های بیشتری رو برای خودش تو زندگیش می بینه به خاطر اینکه دخترای بیشتری نسبت بهش ابراز علاقه می کنند. این موضوع در مورد دخترای زیبا هم هست. این افراد درخواست های بیشتری دریافت می کنند و بعد از یک مدت کوتاه به این نتیجه می رسن که انتخاب یک شخص براشون خیلی راحته٬ فقط کافیه که بخوان. (فکر نکنید منظورم این بود که افراد خوشرو و خوشتیپ خوب نیستن در واقع خواستم این حقیقت رو در نظر داشته باشید٬ انسان نمی تونه بر اساس ظاهر نتیجه گیری کنه)


نگته بعد اینکه برخلاف اینکه همه دخترها و خانوما ادعا می کنند که کسی دوست دارن که صادق٬ مهربون٬ وفادار و غیره باشه اینطور نیست بلکه چنین شخصی رو از همون اول رد می کنند! بازم می دونم که این رو انکار می کنید اما در عمل بازهم این اتفاق می افته. 
بذارید یک حقیقتی رو بگم و اون اینکه در واقع خانوما از کسی که کمی نامهربونی کنه٬ کمی دروغ بگه و شیطون باشه٬ کمی احساسات حسادت خانوما رو برانگیزه تا بیشتر به سمتش برن و غیره رو بیشتر می پسندند تا اینکه یک نفر به طور کامل خوب باشه. دلیله اینم اینه که به اشتباه و ناخودآگاه این جور پسرا در ذهن یک دختر مستقل تر٬ قوی تر٬ باهوش تر٬ زرنگ تر و با انرژی تر میاد و اشخاص از نوع اول خنگ تر٬ کم انرژی تر و غیره به نظر میان.

البته این بد نیست ولی نکته ای داره و اون اینکه این تلقین در دوران قبل از ازدواج در ذهن نقش می بنده٬ بعد از ازدواج دیگه این مسایل مهم نیست! نمی دونم منظورم رو فهمیده باشید یا نه٬ به عبارت دیگه ما دنبال کسایی می ریم که خصوصیاتی رو داره و ما رو بیشتر با اون خصوصیات به سمت خودش می کشونه که بعد از ازدواج اون خصوصیات برای ما آزاردهنده ست
دوباره به عبارت دیگه اینکه خانوما خصوصیاتی رو که ادعا می کنند می پسندن مربوط به زمان ازدواجه ولی قبل از ازدواج و در دوستی های معمولی اونا رو نمی پسندن!

و این نکته بزرگترین اشتباهه چون  پسرایی که دنباله شخص مورد نظرشون هستن و نه دنبال دوستی موقت و یا به قول بعضیا Fun در مقابل شخص مورد نظرشون تا جایی که ممکنه انعطاف پذیری بیشتر نشون میدن و صداقت و بقیه اون حرفا رو بیشتر به کار می بندن و حتی ممکنه خنگ بازی بیشتر دربیارن :) تا طرف مقابلشون رو به دست بیارن که معمولا نتیجه برعکس می گیرن و طرد می شن. ولی هیچ کدوم ازینا به معنی ضعف نیست.


ای بابا می خواستم این پست کوتاه باشه ولی نشد! در مورد دخترای غربی هم همین اتفاقات می افته ولی اونا راحت تر و سریع تر تشخیص میدن و در ضمن این ها کمتر این دقدقه رو دارن که حتما ازدواج کنند. اگر طرف کسی نباشه که بتونن باهاش زندگی کنن خیلی راحت تر این قضیه رو قبول می کنن و جدا می شن بنابراین مشکلات ایرانیا رو ندارن... البته این به اون معنی نیست که اینا زندگی شون عالیه! اما مساله در کشورهای غربی کمی فرق داره با فرهنگ ایرانی که دیگه خداییش حال ندارم ادامه بدم :)

راستی فقط اینو بگم که بعدها (نمی دونم کی!) یک پست هم می ذارم که چرا همه پسرا از همه دخترا نالان هستن :)

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

تصویر

مغز انسان

ترس چگونه عمل می کند؟